Gabbard, LeBlanc dan Lovy (1994) menyatakan bahawa kaedah dan teknik
pengajaran pembelajaran merujuk pada suatu proses mengatur lingkungan belajar
dan merupakan gabungan beberapa pembolehubah. Pembolehubah yang penting dalam
kaedah dan teknik pengajaran pembelajaran adalah kaedah penyampaian bahan ajar,
pola organisasi yang digunakan guru untuk menyampaikan materi, dan bentuk
komunikasi yang dipergunakan. Secara terperinci, kaedah dan teknik pengajaran
pembelajaran seperti yang dikemukakan di atas dapat diuraikan satu-persatu
sebagai berikut.
Sharifah Alwiah Alsagoff (1986) mengatakan bahawa kaedah mengajar ialah
peredaran ke arah satu tujuan pengajaran yang telah dirancangkan dengan
teratur. Hasan Langgulung (1981) pula mengatakan bahawa kaedah itu
sebenarnya bermaksud jalan untuk mencapai tujuan. Jadi, apa saja cara
yang guru lakukan untuk memberi faham kepada pelajar bagi mencapai objektif
pengajaran, maka itu adalah kaedah.
Abu
Saleh (1988) mengatakan bahawa kaedah itu ialah satu aktiviti pengajaran yang
mengandungi langkah-langkah yang tersusun dan dalam tiap-tiap langkah itu pula
mempunyai kemahiran dan latihan yang terancang. Padanya, kaedah mengajar
bukanlah tujuan utama pengajaran, tetapi ia merupakan wasilah,
iaitu satu jalan untuk mencapai objektif pengajaran.
Demikian
juga dengan Hasan Langgulung (1981) mengatakan bahawa kaedah itu
sebenarnya bermaksud jalan untuk mencapai tujuan. Jadi apa sahaja cara
tindakan dan aktiviti yang dilakukan oleh guru untuk memberi faham kepada
pelajar bagi mencapai objektif pengajaran maka itu adalah kaedah,
walau pun ia tidak mempunyai nama-nama khas, seperti yang dibawa oleh Sharifah
Alwiah, Atan Long (1981) dan lain-lain.
Berdasarkan
kepada ini bermakna tidak ada satu kaedah yang terbaik untuk semua mata
pelajaran bagi semua pelajar dalam semua keadaan.
Kaedah harus berubah mengikut keadaan masa, tempat dan pelajar.
Dengan demikian, guru harus pandai memilih kaedah yang baik, yang sesuai dengan
keadaan masa, tempat dan pelajar.
No comments:
Post a Comment